მოქალაქეების 1967 წლის შეკითხვების არქივი ნიუ-იორკის ცენტრალური ბიბლიოთეკიდან
ინტერნეტისა და google-ის საძიებო სისტემების გაჩენამდე ადამიანები ცნობისმოყვარეობას წიგნებით იკმაყოფილებდნენ. სხვადასხვა საჭირბოროტო კითხვებზე პასუხებს ლიტერატურულ ნაწარმოებებში ეძებდნენ, თუმცა ხშირად ესეც ეზარებოდათ და ნიუ-იორკის საჯარო ბიბლიოთეკის ყოვლისმცოდნე ბიბლიოთეკარებს მიმართავდნენ.
რამდენი წლის წინ ნიუ-იორკის ბიბლიოთეკის თანამშრომლებმა აღმოაჩინეს დიდი ყუთი, რომელშიც მოქალაქეების მიერ დასმული კითხვები ათასობით ქაღალდის ბარათზე იყო დაწერილი. როგორც წესი, ნიუიორკელები ბიბლიოთეკარს კითხვებითპირადად ან ტელეფონის მეშვეობით მიმართავდნენ (ბიბლიოთეკის სატელეფონო სერვისი – „ჰკითხე ბიბლიოთეკარს“ – 1967 წელს შეიქმნა და დღესაც ფუნქციონირებს.).
წარმოგიდგენთ რამდენიმე საინტერესო კითხვას:
- „არსებობს თუ არა რაიმე ტიპის სტატისტიკური მონაცემები მიტოვებული ქალის სიცოცხლის ხანგრძლივობის შესახებ“?, 1963 წელი
- „რას უნდა ნიშნავდეს, როცა სიზმარში სპილო მოგსდევს?“, 1947 წელი
- “ობობა „შავი ქვრივი“ მკვდარი უფრო საშიშია თუ ცოცხალი?”.
- “აკაპულკოში ყოველ ღამით სავსემთვარეობაა?”, 1961 წელი
- “როგორ გამოიგონეს ზეწარი?”, 1950 წელი
- “თუ შხამიანი გველი თავის თავს უკბენს, მოკვდება?”, 1949 წელი.
- “როგორ გავაკრა შპალერი? მაქვს წებოც და შპალერიც. წებო შპალერზე უნდა წავუსვა თუ კედელზე? ორივე ვარიანტი ვცადე, მაგრამ, არაფერი გამოვიდა”, 1945 წელი
- “რამდენი ნევროტიკი ცხოვრობს აშშ-ში?”, 1946 წელი
მიუხედავად ინტერნეტ ეპოქისა, ნიუ-იორკის ბიბლიოთეკის სატელეფონო სერვისზე – „ჰკითხე ბიბლიოთეკარს“ წელიწადში 30 ათასამდე ზარი ისევ შემოდის.
დილის 9 საათიდან საღამოს 6-მდე ოპერატორები მეტწილად ბიბლიოთეკის სერვისებთან დაკავშირებულ კითხვებს პასუხობენ, თუმცა მოქალაქეები ხშირად ცდილობენ საინფორმაციო საშუალებებით მოსმენილი ფაქტების გადამოწმებას, რომელთა უმეტესობა მეცნიერებისა და ისტორიის საკითხებს ეხება.