10 ყველაზე შთამბეჭდავი წიგნის დასასრული

ავტორი: ტატო ჩანგელია

კარგ წიგნს ერთი ჯადოსნური ფუნქცია აქვს – გინდა, რომ არასდროს დამთავრდეს. ეს არის მარადიული კოდი, რომელიც ყველა ჭეშმარიტი მკითხველის გონებაში დევს. 

შესაბამისად, ორმაგად რთულია ასეთ წინააღმდეგობაში მწერალმა წიგნი დაასრულოს. მის წინაშე დიდი პასუხისმგებლობა დგას – საქმე საკადრისად აღასრულოს და ფინალიც ისეთი მოქნილი ჰქონდეს, როგორც სხვა დანარჩენი.

ქვემოთ გთავაზობთ 10 წიგნის საუკეთესო ფინალს.

ჩაკ პალანიკი – მებრძოლთა კლუბი

• არ მინდა უკან დაბრუნება. ჯერ არ მინდა. უბრალოდ არ მინდა. იმიტომ, რომ პერიოდულად ვიღაცას ჩემთვის სადილი მოაქვს ლანგრით, და ჩემი ტაბლეტები. 
• და მას ჩაშავებული თვალი აქვს, ან ამოზნექილი ჭრილობა შუბლზე, და ის ამბობს: 
• „ჩვენ გვენატრები, ბ–ნო დარდენ.“
  
• ან, ვინმე ცხვირგატეხილი სახეს მანჭავს ჩემს ზურგს უკან და ჩურჩულებს:
• „ყველაფერი გეგმის თანახმად მიდის.“
• ჩურჩულებს: „ჩვენ უნდა გავანადგუროთ ეს ცივილიზაცია, რომ მისგან რაიმე უკეთესი შევქმნათ.”
• ჩურჩულებს: „ჩვენ მოუთმენლად ველით თქვენს დაბრუნებას.

ალბერ კამიუ – უცხო

• დიდმა მწუხარებამ განმწმინდა, იმედი დამიკარგა. პირველად ამ ღამეს, რომელიც სავსე იყო ვარსკვლავებით, ამ ქვეყნის ტკბილ გულგრილობას ვეძლეოდი. 
• იგი მე მგავდა, ჩემთვის მახლობლად იყო და ვიგრძენი, რომ ბედნიერი ვიყავი, რომ ბედნიერი ვარ. 
• მინდოდა, არაფერი გამომრჩენოდა. თავი მარტო არ მეგრძნო, ისღა დამრჩენოდა, ჩემი თავის მოკვეთის დღეს მაყურებელი მენატრა, რომ განაჩენის სისრულეში მოყვანა ზიზღის ყვირილით მიეღოთ.

აიზეკ აზიმოვი – მარადისობის აღსასრული

• ჰარლანმა იცოდა, რომ კაფსულის გაქრობასთან ერთად, აღსასრული მოვიდა, მარადისობის საბოლოო აღსასრული.
• …და უსასრულობის დასაწყისი

ფრანც კაფკა – პროცესი

• – ძაღლივით დამკლეს, – თქვა კ–მ ისე, თითქოს ის სირცხვილი მასზე დიდხანს იარსებებდა.

ჯორჯ ორუელი – ცხოველების ფერმა

• თორმეტივე ერთად ერთ ხმაზე ღრიალებდა. ახლა კი მიხვდნენ ცხოველები, რა ემართებოდათ ღორებს, რატომ ეცვლებოდათ სახეები. 
• ფანჯარასთან გაყუჩებულები ხან ღორებს აკვირდებოდნენ, ხან – ადამიანებს და ვეღარ არკვევდნენ, ვინ ვინ იყო, რომელი იყო ღორი და რომელი – ადამიანი.

ფრენსის სკოტ ფიცჯერალდი – დიდი გეტსბი

• გეტსბის სწამდა მწვანე შუქისა, სწამდა სიცოცხლით სავსე მომავალი ბედნიერების, რომელიც ყოველ წელს სულ უკან-უკან მიიწევს ჩვენგან. 
• მერე რა მოხდა, თუ ახლა გაგვისხლტა, ხვალ უფრო ჩქარა გავიქცევით, უფრო შორს გავიწვდით ხელებს… და ერთ მშვენიერ დილას…  ასე ვებრძვით დინებას და აღმა მიგვყავს ჩვენი ხომალდი, მაგრამ ცხოვრება უკანვე გვრიყავს, წარსულისაკენ.

ალექსანდრე დიუმა – შავი ვარდი

• გროციუსმა სატუსაღოს კედელზე იმ დღეს წააწერა, როდესაც იქიდან გაიქცა:
• “ზოგჯერ იმდენ ტანჯვას იგემებ, სრული უფლება გაქვს, აღარასდროს თქვა: რა ბედნიერი ვარ!”

ენტონი ბერჯესი – მექანიკური ფორთოხალი

• ღმერთმანი, უკვე ძაან, ძაან ჯანმრთელი ვიყავი. ნამდვილად.

თომას მანი – დოქტორი ფაუსტუსი

• მარტოდ შთენილი კაცი გულზე ხელებს იკრეფს და ამბობს: ღმერთი იყოს თქვენი სულის შემწე, ჩემო მეგობარო, ჩემო სამშობლოვ!

მიხაილ ბულგაკოვი – ახალგაზრდა ექიმის ჩანაწერები

• სალამი, ჩემო ამხანაგო!