თვითმფრინავით მოგზაურობა დღეს გადაადგილების ერთ-ერთი ყველაზე უსაფრთხო საშუალებაა. ავიალაინერების ტექნიკური გამართულობის გარდა, უსაფრთხოების გრძნობას საერთაშორისო ტერმინალების სტერილური და კონტროლირებადი გარემოთიც ამყარებენ.
ამასთან ერთად, არსებობენ აეროპორტები, რომელთა ტერმინალებიც ინჟინერიისა და არქიტექტურული გენიის ნამდვილ ნიმუშებს წარმოადგენენ. სწორედ მათ მოუყარეს თავი ახალ ალბომში აეროპორტის ხელოვნება, რომლიდანაც რამდენიმე ულამაზეს ტერმინალს გაგაცნობთ.
ამ აეროპორტიდან, რომელიც 1931 წელს გაიხსნა, დღეს ძირითადად სამხრეთ ამერიკის მიმართულებით სრულდება რეისები. აქედან პირდაპირ ბუენოს-აირესში, მონტევიდეოსა და სანტიაგოში შეგიძლიათ მოხვდეთ. მეოთხე ტერმინალი, რომელიც 2006 წელს აიგო, არქიტექტორებმა – რიჩარდ როჯერსმა და ანტონიო ლამელამ დააპროექტეს. პროექტში გამოყენებულია ბამბუკი, როგორც გამაერთიანებელი ელემენტი, რითაც ავტორები სიმშვიდის განცდის შექმნას შეეცადნენ.
ფოტო: როლანდ ჰალბე/Artur Images
ჭერის დიდი ზომის ფანჯრები ტერმინალში, რომელიც ერთ-ნახევარი მილის დაშორებით მდებარე დამხმარე ნაგებობასთან ერთად 760 000 კვადრატულ მეტრზეა გაშლილი, შენობაში ბუნებრივი შუქის შემოსვლას უწყობს ხელს. ამ ორ შენობას ერთმანეთთან მიწისქვეშა რკინიგზა აკავშირებს.
ფოტო: რაულ ურბინა
შენჩჟენის მესამე ტერმინალის დიზაინი იტალიელ არქიტექტორებს, მასიმილიანო და დორიანა ფუკსასებს ეკუთვნით. ისინი თავიანთ შენობას თევზ მანტას ამსგავსებენ, რომელიც ჩინეთის სანაპიროსთან ახლოს ბინადრობს.
ფოტო: ლეონარდო ფინოტი
აეროპორტი ყოველწლიურად 32.3 მილიონ მგზავრს ემსახურება, რაც 2013 წელს გახსნილი მესამე ტერმინალის ეფექტური დიზაინის წყალობით გახდა შესაძლებელი. მას 63 უძრავი და 15 მოძრავი გასასვლელი აქვს, ხოლო მისი ჭერის სიმაღლე 79 მეტრს აღწევს.
ფოტო: ლეონარდო ფინოტი
Studio Pacific Architecture-სა და Warren & Mahoney-ის მიერ ამ აეროპორტის შექმნისას ინსპირაციის წყარო ზღვის მონსტრების, ნგაკესა და ვატაიტაის შესახებ არსებული ლეგენდა იყო. შენობა, რომელსაც მეტსახელად „კლდე“ შეარქვეს, ექსტერიერის დიზაინით მართლაც „სახიფათო კლდეებს“ წააგავს; დამუშავებული სპილენძის ფირფიტებს კი ის დანიშნულება აქვთ, რომ შუქი წყლით დაფარული ქვებივით აირეკლონ.
ფოტო: პატრიკ რეინოლდსი
მაღალი ფანჯრები შუქს ტერმინალის დარბაზებისკენ აძლევს მიმართულებას, ხოლო მასალად მეტწილად ხეა გამოყენებული. სადაც ეს შესაძლებელია, კიბის ან ესკალატორის ნაცვლად დაქანებული ზედაპირია დამონტაჟებული (ალბათ იმიტომ, რომ ზღვის მონსტრებს კიბეებით სარგებლობა გაუჭირდებოდათ).
ფოტო: პატრიკ რეინოლდსი
კატალონიაში მდებარე იეიდას აეროპორტის იდეა 2008 წლის ფინანსურ კრიზისამდე განხორციელდა და წელიწადში 400 000 მგზავრზე იყო გათვლილი, თუმცა დღეს 40 000-ზე ნაკლებ ადამიანს ემსახურება. აეროპორტიდან პირდაპირი რეისები ესპანეთის ქალაქებისკენ სრულდება, ზაფხულობით კი დიდი ბრიტანეთისა და ისრაელის მიმართულებებიც ემატება.
ფოტო: ოსკარ ლაბორდა სანჩესი
აეროპორტის სამეთვალყურეო კოშკი 41 მეტრის სიმაღლისაა და ტერმინალშია მოქცეული. ნაგებობის გარე მხარე ზეთისხილისფერი, მწვანე და ყავისფერი მეტალის ფირფიტებითაა შემოსილი.
ფოტო: ოსკარ ლაბორდა სანჩესი
მართალია, უშუალოდ აეროპორტის ტერმინალი განსაკუთრებული არაა, თუმცა მის უკან კარვების მსგავსი სტრუქტურის საინტერესო კომპლექსია განლაგებული, რომელიც ბედუინების საცხოვრებლებს ჰგავს. 45 მეტრის სიმაღლის 210 პილონს „კარვები“ უჭირავს, რომლებიც ტეფლონით დაფარული თეთრი ბოჭკოვანი შუშითაა დამზადებული.
ფოტო: ჯეი ლანგლოისი/ოუენს ქამინგი/SOM-ის ნებართვით
აეროპორტის „კარვების“ ქვეშ 500 000 კვადრატულ მეტრზე გაშლილი ღია სივრცეა, რომელიც 80 000 მგზავრზეა გათვლილი. იქვეა ბაზარი და მეჩეთიც.
ფოტო: ჯეი ლანგლოისი/ოუენს ქამინგი/SOM-ის ნებართვით
მენარას აეროპორტს, რომელიც 2000-იანი წლების დასაწყისში ტურისტთა მზარდ ნაკადთან გასამკლავებლად აიგო, ბეტონის მრუდე ჭერი და დიდი, სამკუთხა ფანჯრები აქვს, რომლებიც არაბული დიზაინითაა მოხატული. აეროპორტის პროექტზე ფრანგულმა კომპანია CR-მა და კასაბლანკაში მდებარე E2A-მ იმუშავეს, რისი შედეგიც ტრადიციული და თანამედროვე არქიტექტურის ეს ულამაზესი ნაზავია.
ფოტო: ადამ ფაულერი
ტერმინალის ჭერი ალუმინით დაფარული ფოლადის სტრუქტურაა და ფანჯრებსაც მოიცავს, რომლებიც დიდი ოდენობით ბუნებრივ შუქს ატარებს. ამ ფანჯრებს სხვა დანიშნულებაც აქვს: ნაცვლად მინისა, მათში ფოტოვოლტური მოდულებით დამზადებული პირამიდებია ჩამონტაჟებული, რითაც ენერგიის წარმოქმნა ხდება.
ფოტო: ბენჯამინ ედვარდსი/Flickr
