არქივი

რამდენიმე დღის წინ მექსიკის ნაციონალურ ბიბლიოთეკაში აღმოაჩინეს რადიო-შოუ El Bachiller-ის საცდელი გადაცემის ჩანაწერი, რომელიც დაახლოებით 1953-54 წლებშია გაკეთებული და რომელიც, სავარაუდოდ, მექსიკელი მხატვრის - ფრიდა კალოს ხმას ინახავს

კინოხელოვნების პირველ ნიმუშებზე საუბრისას, უმრავლესობას შავ-თეთრი გამოსახულებების ასოციაცია უჩნდება. სინამდვილეში, უძველესი ფილმების უმრავლესობა ფერადდებოდა, ტონები კი ისეთი უჩვეულო იყო, რომ სიურრეალისტურ ეფექტს ქმნიდა.

წიბახაშვილის წიგნი 90-იან წლებზე 250-მდე ფოტოს აერთიანებს. მათ თან ახლავს ესეებიც, რომელთა ავტორი ანა კორაია-სამადაშვილია. წიგნში შესული ფოტოების გამოფენა „ბარნოვის ხელოვნების სახლში“ 31 მაისს იხურება

ბრიტანეთის ბიბლიოთეკის ძალისხმევით გაციფრულებული ლეონარდო და ვინჩის Codex Arundel-ის დათვალიერება ყველა დაინტერესებულ ადამიანს შეუძლია

Daniel Spehr წარმოგვიდგენს 1993 წელს საქართველოში გადაღებულ ფოტოებსა და უნიკალურ მოკლემეტრაჟიან ფილმს - 90-იანების თბილისის ჩვენთვის აქამდე უცნობი დოკუმენტური ვიდეოკადრებით.

იდეოლოგიური დამუშავების მიუხედავად, წამყვანი ქართული საბჭოთა გაზეთების საშუალებით მაინც შეიძლება ნაწილობრივ აღვიდგინოთ ქვეყანაში, და განსაკუთრებით კი - თბილისში განვითარებული მოვლენების სურათი რუსთაველზე მომხდარი ტრაგედიის დღეებში.

1915 წელს ახლად გამოგონილი კინოკამერით რუსული წარმოშობის ფრანგმა მსახიობმა საშა გილტრიმ კაცობრიობის რამდენიმე უდიდესი  ხელოვანი გადაიღო

როგორც ცნობილია, მხატვარი ნიკო ფიროსმანი რკინიგზის თანამშრომელი იყო. 1890-1994 წლებში ის ჯერ რკინიგზის დარაჯად, შემდეგ კი გამცილებლად მუშაობდა

შირლი ბეიკერს ცნობილი ბრიტანული შოუს კულისები აინტერესებდა. ის შეუმჩნევლად აკვირდებოდა, თუ როგორ ემზადებოდნენ ცხოველები და მათი მფლობელები საპასუხისმგებლო გამოსვლისთვის.

დავით კაკაბაძემ ფოტო სავარაუდოდ მუზეუმის 10 წლისთავის აღნიშვნისას გადაიღო. საქართველოს მუზეუმი გასაბჭოების შემდეგ - 1921 წელს გადავიდა საქართველოს სსრ განათლების სახალხო კომისარიატის დაქვემდებარებაში. შესაბამისად, ფოტოს გადაღების თარიღი 1931 წელია.

ელენ ლევიტი ამერიკული ქუჩის ფოტოგრაფიის ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი  ფიგურაა. მას ერთდროულად “თავისი დროის ყველაზე აღიარებულ და ყველაზე უცნობ ფოტოხელოვანადაც” მოიხსენიებენ

პიერ დე ჟიგორი სტამბოლში პირველად 1964 წელს მოხვდა. ვაჭრობის პარალელურად, ის მოსახლეობისგან ძველ ფოტოებსაც ყიდულობდა. საბოლოოდ, მისმა კოლექციამ 100-წლიანი პერიოდი მოიცვა