ისტორია

წელს სომხური კინო ასი წლის იუბილეს ზეიმობს.  პირველი სომხური კინოსექცია 1923 წელს დაარსდა,  ფილმი „ნამუსი“ კი ამო-ბეკ-ნაზაროვის რეჟისორობით 1925 წელს გამოვიდა ეკრანებზე

შვეიცარიელი ფოტოგრაფის, Beat Stroil-ის წინაპრები საქართველოში მე-19 საუკუნეში სხვა გერმანელებთან ერთად ჩამოსახლდნენ. ბეატ შტროილმა ზაფხულში თავისი წინაპრების საცხოვრებელი ადგილები მოინახულა.

არქიტექტურის სამყარო ისტორიის მანძილზე მრავალი გავლენიანი ფიგურის აღზევებას მოესწრო, მაგრამ მხოლოდ რამდენიმემ თუ დატოვა ისეთი წარუშლელი კვალი, როგორც ადოლფ ლოსმა (Adolf Loos).

ქართველი მწერლების შთაგონების წყაროდ დედაქალაქი არაერთხელ ქცეულა, რადგან  თუ ურბანული  ან ნებისმიერი სხვა თვალსაზრისით ვიმსჯელებთ, თბილისი სხვადასხვა დროში იცვლიდა ფორმას, იცვლიდა შინაარსს, მაგრამ ინარჩუნებდა იმ განსაკუთრებულ მახასიათებელს, რომლის დახმარებითაც ის არასდროს სხვა ქალაქში არ აგვერევა

ამჯერად „კონცეპტ თავგადასავალი“ ოთხდღიანი ტურით ტაო-კლარჯეთში გეპატიჟებათ. 

„აპოლოს“ შენობა თავიდანვე კინოთეატრად აშენდა. ის 1909 წლის აპრილში გაიხსნა. „გრანდიოზული, ბრწყინვალედ მოწყობილი ელექტროთეატრი აპოლო“  გაიხსნა 1909 წლის 12.04 (30.03), – წერდა პრესა.

მუსიკალური ალბომების ყდები - ვიზუალური ხელოვნებისა და მუსიკის ეს გადაკვეთა ერთ-ერთ ყველაზე საინტერესო კოლაბორაციას გვთავაზობს, რომელიც არაერთი საკულტო იმიჯის საფუძველი გახდა

რამდენიმე შესამჩნევი გამონაკლისის გარდა, აგვისტოსა და ივლისში გამოშვებული ფილმები, როგორც წესი, ჰოლივუდის ბლოკბასტერებია და არა მომავალი კინოკლასიკა, რაც იდეალურ შესაძლებლობას იძლევა საუკეთესო საზაფხულო ფილმებით ხელმეორედ დავტკბეთ.

არც მეტი, არც ნაკლები თბილისის არქიტექტურის ბიენალემ ვენეციაში ეკლესია ააშენა. ოღონდ ამ შემთხვევაში ეკლესია, ნაცვლად ანანურში მოპოვებული ქვებისა, დამშრალი მდინარის პირას მოპოვებული შლამის შეზავებით დამზადებული ბლოკებით აიგო. კიდევ ერთი უცნაურობა ჰქონდა ამ ეკლესიას: მასში ვერ შეხვიდოდი. მნახველი ბაზილიკის შიგთავსის -სიცარიელის, როგორც მასის - პირისპირ რჩებოდა

მრავალფეროვანი ბიოგრაფიის მიუხედავად, დათო სულაქველიძის სახელი უფრო როკ მუსიკასთანაა დაკავშირებული, თუმცა, “ქოლგა თბილისი ფოტო 2023”-ის ფარგლებში თიბისი კონცეპტის მულტიფუნქციურ სივრცეში გამართული გამოფენა - “როგორ დავიმახსოვროთ 80-იანები” დამთვალიერებელს მას ისე აცნობს, როგორც ფოტოგრაფს.

ქართული ფილმები, ისევე როგორც სხვა რესპუბლიკების ფილმები, საბჭოთა კავშირის დანგრევის შემდეგ მის მემკვიდრედ აღიარებულ რუსეთში დარჩა და ფილმსაცავ „გოსფილმოფონდში” ინახება. მათი ეტაპობრივი დაბრუნების პროცესი 2016 წელს დაიწყო და დღემდე გრძელდება

[პოსტ]ინდუსტრიული ქსოვილები - ქსოვილის ინდუსტრიასა და მის ნაწარმს განიხილავს დღევანდელ კონტექსტში, რომელშიც ეს წარმოება, სხვა ბევრის მსგავსად, 1990-იანი წლების ეკონომიკური კრიზისის შედეგად გაქრა