მოსაზრება

„უსასრულო გასართობი“ 1996 წელს, ამერიკის შეერთებულ შტატებში, Back Bay Books-მა გამოსცა. 34 წლის ავტორის, დევიდ ფოსტერ უოლესის ნაწარმოები დიდ ამერიკულ რომანად მალევე შერაცხეს და იგი მეტამოდერნის ერთ-ერთ მთავად ნიმუშადაც იქცა.

არსებობს ეჭვი, რომ ინფორმაცია კორონავირუსზე რამდენიმე კვირის მანძილზე არ მჟღავნდებოდა, რისი მიზეზიც სუბორდინაციის ჩინური გაგება გახლდათ - ზემდგომი რგოლისათვის ცუდი ინფორმაციის მიწოდების გამო შესაძლოა, დაქვემდებარებული არაეფექტიანი მუშაობისთვის დაისაჯოს

“სეირის მოყვარული სამომხმარებლო საზოგადოებისთვის ახალი პროდუქტი გამოჩნდა ბაზარზე - კორონავირუსი, რომელიც სამყაროს აღსასრულს უქადის.” - ნახეთ ჯაბა ზარქუას გამოხმაურება კორონავირუსის ეპიდემიასთან დაკავშირებით

“ძველი ბერძნული მითოლოგია დიდად არასდროს მიტაცებდა და რომ არა ჩვენი ჯანდაცვის მინისტრი, პანაცეა და უნივერსალური ჯანდაცვა როდის გამახსენდებოდა, ღმერთმა უწყის.” - ნახAT ჯაბა ზარქუას ახალი ბლოგი

,,გალაკტიონ ტაბიძე მინერალური წყლის, "ვარძიის" ბოთლით ხელში. როდესაც სურათი გადაუღიათ, უთხოვია, არ დაებეჭდათ, რადგან "სხვებს ღვინო ეგონობათო"

ვინ იცის როგორ იცავდა თავის ტერიტორიას? ყველგან ნაღმი დადო: საწერ მაგიდაზე თაიგულები, თაროზე ივლისისფერი ყინვის თასები,კართან ლურჯა ცხენები დააყენა

“ჩუმად მოვიწესრიგე სახის დიზაინი და გავუყევით სახანძრო კიბეს, სადაც დაცვის სამსახური, კრიმინალური პოლიცია, საზღვრის დაცვა და ერაყში ნატოს ძალებში მონაწილე სპეცდანიშნულების რაზმი ერთიანი ძალებით გაგვიძღვა”.

სინამდვილის ასახვასა და გაპრიალებაზე უარის თქმა ფილმის ერთ-ერთი ძლიერი მხარეა, მაშინ როცა იმის საშიშროებაა, რომ სცენები, რომლებსაც მძაფრი ემოციის გამოწვევა შეუძლია, პათეტიკური გახდეს. ლევან აკინი კი დოზირებული ირონიით უღიმის მაყურებელს

რთულია დაწერო ფილმზე, რომლის კინოთეატრებში გამოსვლა ადამიანების უსაფრთხოებას ეხება. თუმცა, არ შეიძლება არ დაწერო ფილმზე, რომელიც ისტორიაში არა მხატვრული ღირებულების გამო, არამედ, მხოლოდ იმისთვის შევა,  რომ მის არსებობას ამხელა წინააღმდეგობა შეხვდა

ჩვევა ადამიანის ცხოვრების წესს განაპირობებს, შესაძლოა ცხოვრებასაც კი. რა არის ჩვენი კოლექტიური ჩვევა დღეს?

“რა დაემართა ქეივს და ის, რაც არ დაემართა ბრაიან ჯონსს, ჯიმი ჰენდრიქსს, ჯენის ჯოპლინს, ჯიმ მორისონსა და კურტ კობეინს. გაიზარდა, გამრავლდა და სულ სხვაგან ეტკინა.” - Delphic Sibyl ახალი ალბომის მიმოხილვით