ფერადი ფოტოგამოსახულების ბუმი გასული საუკუნის მხოლოდ 70-იან წლებში დაიწყო. ამერიკელი უილიამ ეგლსტონი ერთ-ერთი პირველი იყო, რომელმაც ფერადი ფოტოგრაფია წარმოაჩინა, როგორც დიდი ხელოვნება
კინოხელოვნების პირველ ნიმუშებზე საუბრისას, უმრავლესობას შავ-თეთრი გამოსახულებების ასოციაცია უჩნდება. სინამდვილეში, უძველესი ფილმების უმრავლესობა ფერადდებოდა, ტონები კი ისეთი უჩვეულო იყო, რომ სიურრეალისტურ ეფექტს ქმნიდა.
წიბახაშვილის წიგნი 90-იან წლებზე 250-მდე ფოტოს აერთიანებს. მათ თან ახლავს ესეებიც, რომელთა ავტორი ანა კორაია-სამადაშვილია. წიგნში შესული ფოტოების გამოფენა „ბარნოვის ხელოვნების სახლში“ 31 მაისს იხურება
Daniel Spehr წარმოგვიდგენს 1993 წელს საქართველოში გადაღებულ ფოტოებსა და უნიკალურ მოკლემეტრაჟიან ფილმს - 90-იანების თბილისის ჩვენთვის აქამდე უცნობი დოკუმენტური ვიდეოკადრებით.
26 მაისს ანდრო დადიანმა პერფორმანსი მოაწყო და მთავრობის ადმინისტრაციის შენობის წინ, ნახევრად მიწაში ჩაფლულ ქართულ ტრადიციულ სუფრაზე 24 საათი ცალ ფეხზე მდგომმა გაატარა.
დამოუკიდებლობის დღე ბევრ ქვეყანაში აღინიშნება, თუმცა არა ყველაში. ზოგს ეს თარიღი უბრალოდ არ აქვს. მაგრამ მათთვის, ვინც მოიპოვა, ან დაიბრუნა დამოუკიდებლობა, ეს ყველაზე დიდი ეროვნული დღესასწაულია.
გასაბჭოების გამო სარდაფში გადამალულ ბიუსტს საბჭოთა პერიოდშიც მოუხდა ანონიმური როლის შესრულება: ის რამდენიმე წლის წინ მოულოდნელად ელდარ შენგელაიას “არაჩვეულებრივ გამოფენაში” აღმოაჩინეს
საბჭოთა ინტერვენციის გასაპროტესტებლად ავღანელმა ქალებმა ტრადიციული ხელით ნაქსოვი მატყლის ხალიჩების საბჭოთა იარაღის - „კალაშნიკოვის“ ავტომატის, ვერტმფრენების, ტანკების, ყუმბარებისა და ტყვიების - ორნამენტებით გაფორმება დაიწყეს
საზოგადოებრივ ტრანსპორტში ადამიანებს "მკითხე მოამბეები" ხვდებიან და იმ ქართველ მოღვაწეებზე ავრცელებენ ცოდნას, რომელთა სახელებს საქართველოს ქალაქების ქუჩები ატარებენ.
“ბასიანის” სპეცოპერაციის წლისთავზე, თბილისის სხვადასხვა ადგილებში ბანერები გაჩნდა, რომლებიც ერთი წლის წინ, კლუბებში, შემდეგ კი რუსთაველის გამზირზე განვითარებულ მოვლენებს ეხმაურება.